Büyük ATATÜRK'ün Türk musıkisini severek dinlediğini çeşitli hâtıraların ışığı altında belirtmeğe çalıştık.

ATATÜRK, her şeyden önce, milli ve ileri bir Türk musıkisi özlemi içindeydi.

Daha önce de belirttiğimiz gibi, radyolardan (ah) lı (of) lu şarkı ve türkülerden şikâyetinde yerden göğe kadar haklıydı.

Ben bizzat saymışımdır. Bir şarkıda tam onsekiz (ah) ve (of) vardı.

Bizim bir mehter musıkimiz vardı. Çalındığı zaman yer gök inlerdi. Musıkiyi savaşa sokan ilk millet Türklerdir.

Düşmanın ilk hedefi mehteri susturmak olmuştur.

İlk egemenlik növbetlerinin vurulduğu, davlumbazların gümbürlediği serhat boylarında, savaş meydanlarında düşmanın tedbirini şaşırtan bir musıki olmuştur.

ATATÜRK, hiç şühsezi, bu duygu zenginliği ve yürek bütünlüğü ile böle bir musıki ruhunun gelişmesini istiyordu.

Musıkide (yeni değişikliğe ölçü olarak) gösterdiği yolu çizerken de, bu ATALAR musıkisinin işlenmesindeki çareyi de ortaya koymuş oluyordu.

Büyük ATATÜRK bir toplantıda, hazır bulunanlara soruyor:

- En güç inkılap hangisidir?

Çeşitli fikirler ileri sürülüyor, ama hiçbiri de doğruyu bulamamıştır.

ATATÜRK kendisi söyler:

- En güç inkılap musıki inkılabıdır.

Bu yüzdendir ki ATATÜRK, daha önce de kaydettiğimiz gibi, Büyük Millet Meclisinde söylediği tarihî nutuklarında, buna veciz bir ifadeyle işaret buyurmuşlardır.