Halk haber almış. Havanın kararmasına rağmen caddeyi doldurmuş. ATATÜRK'ü çılgınca alkışlıyorlar.

ATATÜRK, saz heyetinin şefi Hafız Yaşar'ı yanına çağırdı, en neşeli eserleri çalıp okumamızı emretti.

Herkes neşe içinde. Gece yarısına yakın, halk bir türlü yalının önünden ayrılmıyor. Bu hava ulvî bir manzara yaratıyor.

ATATÜRK elinde kadehi balkona çıktı. Necmettin bey, evde ne kadar içki var, bira varsa dışarıdaki halka dağıttı.

ATA çok sevdiği halkla karşılıklı içiyordu. Birara eliyle halkı selamlayarak ve bir işaret yaparak halkı susturdu. Aşağı yukarı şunları söyledi:

- Benim için bazı bedbahtlar (kötü niyetliler) hastadır, mefluçtur diye dedikodu çıkarmışlar. Görüyorsunuz, karşınızda sağ ve sapasağlam bulunuyorum. Şunu biliniz ki, milletimin tam refahını görmeden ölmeyeceğim.

Bu sözler hepimizi coşturmuş ve gözlerimizi yaşartmıştı.

Sabaha karşı, güneş doğarken, hâlâ sokakları dolduran halkın coşkun tezâhüratı arasında yata bindiler. Kendisini selâmlayan halka ipek mendilini sallayan ATA'nın gözlerine baktım. O deniz mavisi gözlerde iki damla göz yaşı vardı.