ATA'mızın İstanbul ikinci seyahati, biraz da zaruret icabı olmuştu. Felç hastalığına uğradı gibi söylentiler çıkarmışlar ve bu asılsız şayia memlekete yayılma istidadı göstermiş. Bu yüzden 1928 senesi yaz mevsimi ilerlemiş olmasına rağmen, acele İstanbul'a hareket ederek Dolmabahçe sarayına gelmiştik.

İlk akşam sarayda, mutaddan çok davetli var. ATATÜRK bu gece, yine de neşeli. Mütemadiyen çalışıyoruz. Bir çok eserleri bizzat okuyor:

Öyle bir âfet-i yektây-i emelsin meleğim
Bakamam gözlerine çünki erir göz bebeğim
Akıtam göz yaşımı pâyine bir secdeberim
Bakamam gözlerine çünki erir göz bebeğim

Şarkısını istediler.

Nakarat kısmına gelince, işaret etti, durduk. Güfteyi tekrar ettirerek, bu şarkının nakaratı olar:

"Bakamam gözlerine çünki erir göz bebeğim"

sözü bu şekilde olmalıdır dedi:

"Bakarım gözlerine sonra erir göz bebeğim"

ve bir kere de böyle okumamızı istedi, okuduk.

Boğazın Rumeli sahilini takibediyoruz. Yat sahile çok yakın seyrediyor. Arnavut köy önlerine geldik. Bir erkek ve genç bir kadın, rıhtımın parmaklığına dayanmışlar, boğazın güzelliklerini seyrediyor.

Yatı görünce, kadın bir çığlık kopardı:

- ATATÜRK... Allah'a şükür. ATA'mız sağ ve Aslan gibi.

İki âşık genç avazları çıktığı kadar, büyük bir heyecan ve coşkunlukla bağırıyorlar.

- Yaşa ATATÜRK, sen çok yaşa... Senin hakkında kötü şayia çıkaranların dilleri tutulsun...

Bu candan tezâhürat karşısında ATA'nın gözleri yaşardı. Mendilini çıkarıp sallamaya başladı. ATA bu olaydan çok memnun olduğunu açıkça gösteriyordu.

- İşte, içten gelen coşkunluk buna derler, çok isterdim bu gençleri tanımak.

Büyük dereyi geçtik. Sarıyer'e doğru gidiyoruz. Küçük bir sandal çala kürek yata yaklaştı. İçinde eski Kastamonu mebuslarından Necmettin Molla bey var. Ayakta ATATÜRK'ü selâmlıyor. Yat derhal durdu. Necmettin Molla'yı yata aldılar. Molla ATA'ya, yalısına şeref vermelerini rica etti. ATA vakit geçtiğini, bir başka zaman geleceğini vadettiler.

Üç gün sonra, bir akşamüzeri Necmettin Mollanın Sarıyer'deki çok büyük ve zevkle döşenmiş yalısına gidildi.

Ev sahibi sıfatıyla, Necmettin Molla bey, bütün zenginliğiyle ATA'ya ikramda bulunuyordu. ATA, üst katdaki salonda, balkon kapısına yakın bir yerde oturuyor. Biz salonun karşı tarafında, köşede bir yerde oturuyoruz.